Yusuf'un Höyüğü Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Tüketiyor nefesini her an,
Vakit, bacalardan çığlıkları kuşatan.
Bir kalem bitiriyor hikayemizi,
Biziz hikayede kahraman.

Kanatlarını sererken gül goncaları,
Her sayfada bir umut boşalan,
Mürekkep damlıyor gözlerimizden,
Hüznümüzü kuşanan.

Biz, en eksiği sayfaların,
En olunmazı olduran,
Kalbim kırık bir testi,
Mavi denizleri dolduran.

Yankılar sarıyor bileklerimi,
Ayazda yedi iklim saçılan,
Biziz tertemiz sümbülleri,
Tenimizde solduran.