Gece; ıssız, uzun ve karanlık
...
Elimde küçük düş parçacıkları rüyalardan bozma kabusmu yoksa sadece rüyamı? belirsiz tıpkı faili meçhul cinayetler gibi kim vurduya gitmiş düşler! . kafamda uyku haplarının rahatlığı takii uyanana kadar bana eşlik edecek olmasının verdiği rahatlık.Ya sonrası tribe bağlamış saçma nefes alma durumları
ve de birazcık şizofreni halleri...
Gidişinle yarım kalan kalbim yokluğunda ağza alınmayacak sevdalar savuruyor hala...
Ama bilemezsin sen.
Bilmeyide, bilemezsin.
Tıpkı yaşarken ölmeyi bilmediğin gibi.
yarım kalışlarıda bilemezsin değil mi?
yaa gülen gözlerin birgün ağlayabileceğini?
Göz ucuma ayan olur yüzün,
omuzumda kokun..
içimde hasretin kol gezer..
Sensiz bir sokağıyım bu şehrin..
Koşar,
Çok yordu beni fırtına,
içimi aşındırdı dışımdaki dalgalar...
Kaç dalga kırdı kalbimi,
kaç yalnızlık hapsettim limanıma bilmedinki.
Sen hep saklandın içimde,
Gözlerin intihar kusuyor her solukta
her köşe başı varoş
bu şehrin..
ölüm dinginliği sızıyor şehrin dehlizlerine
ölüm fermanı çalıyor tüm kasetler
bir bir gidiyor sevgililer
Adam sessiz..
oturmuş ağaç altında eski bir sandalyede..
Düşünüyor hayatı,
nefes almanın verdiği mutluluğu yaşıyor iliklerinde,
sessiz uzun sokaklara nazır oturduğu eski sandalyeden..
Hani
tutup ellerimden öğrettin ya bana
yürüyebilmeyi,
koşabilmeyi,
ve hatta sevebilmeyi..
Senin öğrettiğin gibi yaptım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!