Kutulara sıra sıra
İstiflenmiș hayatlar
Boș gözlerle bakıyor
Çıldırmıș dünyaya
Ve șimșekler çakarken
Bir șeyler dönüyor
Bir yeni destandır
Bu ağıdın ahengi
Efelerim kollarını
Zeybeğe kaldıracak
Acılarla yürüyecek
"Köle değilim
Özgür olamasamda"
Demir parmaklıklara bakarak
Kendimi avutuyorum
Bu hayata yenildim
Hakk'a kul olanlar
Bilmez kula kulluğu
Allah dostunun sevgisi
Sonsuzluğa kadardır...
Kula kul olanlar
Cevapsız kalır suallerim
Boșluklara sığınırım
Yazmadığın cümlelerin
Her harfine çıldırırım
Taşlıklara bağırırım
Kirlenmiș tuvalini
Kușlarla donatarak
Cilveleșip durduğun
Șeytanların tüyünü
"Kanat" deyip yutturma
Bir hıyanet tablosudur
Ne kardeșlik budur; ne dostluk
Senin yaptıkların vicdana sığar mı?
Biz birbirimizi nasıl da unuttuk
"Dost" dediğin sırtını sıvazlamaz mı?
Son ekmeği seninle bölüșmez miydik?
Gamzelerinde
Ölüm hissini tadan
Bir gülümseme
Davetkar bir bakıș
Cennet-i Alaya dair
Bu akșam çekileceksin
Kırılmıș su testisi yolunda
Belliydi ahvalin böyle olacağı
Trenler raydan firarda
Devrilmiș yüzyılın vagonları
Belalar yerinden ederken infial
Okyanusu așıpta
Kendimize takılmak
Çok olumsuz bir talih
Elimizle boğulmak
Yusuf Sezer Korkmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!