Wolfgang Weyrance’ın oyunu için
çocuklar:
Bilmeyiz biz, tohumlarız
bekleriz babalarımızı
ya da balıkların
Gürültüsüz
ağıtlar yakarım peşimden
Duyamam
ben bile
Gürültüsüz yazılar yazar oldum artık
Okumam; gürültüsüz…
I.
Boğazından mı kesilmiştir hep
umudu kesik insanlar?
Kurusa da bir gün çiçeği
tohumundadır onun verimi
sen tersizken de
işçisin
terliyken de
güzelsin
bugün ölçtüm-biçtim
bu yolların sonu lavanta
bilgisizliğin atardamarı patlar,
gökgürültüsü yorulur
yürekler zencefile veya zakkuma eşgüdümlü
ayak sesleri duymuştum küçüklüğümde
öğrendim uzakanamdan anlamını
zencefil veya zakkumdu…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!