Sarı saçlarınla mavi gözlerinle
İşledin sen yüreğimeze
Açız demedin tokuz demedin
Kurtuluşumuz umudumuz oldun
Şan şerefimiz oldun sen
Yüreklerimize kazınan bir önder
Kıyamıyorum bakmaya o endamın varya
Alıp götürüyor beni uzaklara seni sana benzetiyorum
Bir dingin akan nehir gibi gözlerinin içi
Gel sende bak bir kere aynalar seni söyler
Sana bakıpta iç geçirmek istemiyorum artık
Kanamayan yaralarıma tuz bastım
belki kanar diye
Kendime çekidüzen verdim
belki birgün gelir diye
acılardan yemek yaptım
belki tadar dile
Kendini bilen bir insan oğluysan
Kemale ermişsin cahil değilsin
Kötülükler nerden gelir bilirsen
Kalbin temiz olur bunu bilesin
Vatanını seven insanıda sever
Yaşıyorum susarcasına,sanki dilim tutulmuş
Sanki ben ben değilim,içim başka dışım başka
Sanki ben ben değilim içimde başka biri var
Ben sade bir vatandaşım gibi yaşıyorum.
Oysaki:ben ben olsam böyle olmazdım.
Karakışı baharlara taşıdık aç kapıyı anne ben geldim
Korkunu ecele faydası yok yolcuyum yarınlara
Kim korkar senden zalim dünya
Aşkları çöpe attık resimleri yırttık çünkü ben geldim
Ömür törpüsüyüm ben ömrüm varoldukça
Hiyeraşi düzeni senide yontar
Kendini aş artık sevgiyle kal
Şikar olma artık dostuna karşı
Bunca yıldan bu yana durulmadınmı
Sevgi saygı biter sende bitersin
Geceler karanlık,geceler ayaz
Uykular gelmiyor dertlerden biraz
yumarım gözlerim aklımda buyaz
saatler geçtikçe uzar geceler.
Düşünmem diyorum duramıyorum
Ağlamana gerek yok senin
Ben senin yerinede ağlarım
Bırakıp giderken beni kaçarcasına
Zaten sana ağlamaktan yoruldum
Bir haber bile vermedin giderken sen
bugün benim doğum günüm
artık bana yoktur ölüm
nice yıllar geçsede gülüm
bugün benim doğum günüm
kırkdört yılım geçti gitti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!