Yusuf Özerol Şiirleri - Şair Yusuf Özerol

Güneş doğmaya görsün yeryüzüne
Taaa bir uçtan bir uca yol alır
Dağları denizleri yolları ormanları
Yeryüzünde kim varsa herkesi aydınlatır

Isıtır toprağı ısıtır doğayı yeryüzünü

Aşkımı sana yazdım
Bir ömre bedel bir hayat
Satırlara sığmayan bir roman
Yıllara meydan okuyan bir ulu çınar gibi

Aşkımı sana yazdım

Dertler ortağım oldu
Ben bıraksamda o beni bırakmıyor
Uykular bana haram oldu
Ben bıraksamda o beni bırakmıyor

Yazarım dertlerimi sıra sıra

Anayasa senin temel direğin
Yıkılırsa bu devlet acımız mı yüreğin
Ülkende doğupta bilmem nerde...öleceğin
Sen karar ver buna hangisi doğru!

Vatanı uğruna canın verenler

Merhamet dileme zalim insandan
Merhamet yerine zulmünü satar
Biraz vijdan varsa o zalim kulda
Vijdanı gizleyip kinini kusar

Ararsın kalbinde merhamet olgusu

Gün gelir;
Ağlamaklı bir heyecan
Ansızın esen yel gibi
Bir sevgiyi anımsatır.

Gün gelir;

Hayata tutunmak sadece sevmekten ibaret değil
Severken de aşkla gönülden karşılıksız olmalı aşkımız
Nerede o eski günler Kerem İle Aslı misali
Artık görüyoruz ki sevdalarda yozlaştı.

Bu karmaşık hayat sevmeyi de unutturdu bize

Baharda yukardan aşağı dallar verirdi
Gölgesinde insanlar dinlenirdi
Piknikler yapılır gönüller şenlenirdi
Salkım söğüt göremedi yarınlarını

Kaderinde ölmekte varmış demekki

Acıların en büyüğünü sende tattım
Yaktın ateşinle kor ettin beni
Yüreğime hançer olup saplandın
Şu yalan dünyayı dar ettin bana

Gece gündüz senin için ağladım

Ben Anadoluda doğdum Anadoluda öleceğim
Çoğu zaman acılarla örselensemde birgün güleceğim
Bir parça ekmeğim olsa yarısını komşuma vereceğim
Çünkü önce ben insanım sonra Anadoluyum.

Zaferler kazanmışız ovalarında yurtlarda