YUSUF MARAL HAYATI
Hiç bir mevsimin sıcağı
Senin ellerin kadar ısıtmadı beni
Hiç bir mevsimin ayazı da
Yokluğun kadar üsütmedi
Taze tomurcuk bir gül gibisin
Hangi çiçek senin kadar güzel kokabilir ki
Sevdan kadar sağanak değil
Yaz ortası yağmurları bile
Sırılsıklam olmak neymiş öğrendim.
Hasretin kadar yakmıyor hiç bir ateş
Üstelik dokunmanın zitlığına tezat
Gülüşünden bir bahşiş bıraksan
Öpüşünden bir sadaka yanağıma
Seninle ölmeyi şeref saysamda
Seninle yaşamak yer yüzünün cenneti
Biliyor musun sevgili
Küçükken bindigim dönme dolaplar bile
Gözlerin kadar başımı döndürmedi.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!