Düştüm Emrah gibi selbi yoluna
Kader kemendini takmış boynuma
Yağlı urgan zor gelmezde canıma
Yar dediğim ağyar olmuş vah beni
Getirin zehiri taslardan içem
Servetindir senin sendeki yürek
Gamsızın derdi ne, ne merhem gerek ?
Bulunca altında dört kollu binek
Sende yalan olmuş, kuldan olursun
Ruhunu sıkarken musalla taşı
Geçilir her fırsatta bilmezlerin ilinden
Olmazlara sebep yok, varıda ben göremem
Şu sahipsiz kediden, farkı yoktur insanın
İman varsa yaradan, kimsesidir kimsenin
Ey mazlum gönlüm, söyle bu suskunluk nicedir ?
Bırakmışız haytalıkları çoktan
Bakmayız herkesin gördüklerine
Erken yazılmışız hayat mektebine
Ve ağır sınavlardan geçmişiz,alnımızın akıyla
Feda etmişiz ,nice gidenlere bedel demişiz
Çevirdi başını döndü öteye
Beni benden aldı koymadı yâr yâr
Dilinden istedim iki kelime
Birin dahi bana kıymadı yâr yâr
Attı üstümede ipimi saldı
Güç yetmiyor kadere,ne yapsak boş
Senle beni ayrı yazmış bir kere
Baktırdımda kara kaplı deftere
Seni ayrı,beni ayrı yazmışlar
Adımız yan yana hiç görülmemiş
Yeter artık gönül çektirdiklerin
Doluya sığmadın, aza sığmadın
Haz aldın boynumu bükük görmekten
Kedere sığmadın, naza sığmadın
Yıprattın benimi hep boşa sebep
Oysa ben; Gözlerinde bulmuştum cennetin bütün renklerini
İşte buydu demiştim beni hayata bağlayacak kişi
Geliyordu aklıma olmaz şeyler sen diye ama,
Kovuyordum nedense bir çırpıda, olumsuzlukları gönlümden
Buydu diyordum kendi kendime, beni her cepheden çıkaracak kişi buydu
Felek çemberinden geçmiş
Su belleyip ağu içmiş
Gül bağından diken seçmiş
Ademe bakın Ademe
Işler sakat tıngır mıngır
Affet ne olur beni, taşıyamadım seni
Bir tek sevgimi verebildim sana, geç gördüm gerçeği
Rakı masalarına meze yapamadım
Ve haykıramadım bira sarhoşluğuyla sana, seni seviyorum diye
İçki sofraları kurdurmadım sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!