ben gece yarısı ortaya çıkan
yabanıl bir hayvanım
kara kentin kara sokaklarında
yürürüm yeni ölmüş bir köpek leşi gibi
yürürüm beynimde kıp kızıl bir isyan
düne yarına ve sana
o geniş ovada
rüzgara karışıp koşan şey
benim hüznümdür
o geniş ovada atlarla kuşlarla
rüzgarlarla yarışırdık bizim arkadaşlarla
sana şiir söyledim çekip gittin el oldun
gitme dur konuşalaım
yataklara tek kelime kalmasın
özdemir asaf
milat öncesi bir yalnızlıktı bu
boşluğun sonsuzluğunda
eytişimin bittiği saatte
içselliğin derinliğinde
yok oluşun acısıyla içten içe tükeniş
beni severmiş gibi yap
göster beni sakla kendini
de ki: “bu gece yarısı ortaya çıkan yabanıl bir hayvandır”
sonra öp sarhoş bir gemiyle yolcu et
gecenin dibine
vakit doldurmak için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!