Yusuf Isıcak Şiirleri - Şair Yusuf Isıcak

Bir karınca dünya düzeni değiştirdi
Milyonlarca insanı katletti
Büyük bir ders verdi dünyaya
Ey karınca!
Her daim dirayetinle
Her daim gücünle

Eskilerin rengi akmış bugünlerde
Tabi kaldı anılarımızın derinliklerinde
O anıları ise kaldı şimdinin karanlık zindanlarında
Dikenli parmaklar arasında

Saf bir mavilikte geçmiş

mesken oldu bu gönül, gözlerine
Tutuldum adeta o yeşil gözlerine
Zarar oldu bana bu sevda
Her bakışımda günahkar oldum da
Haşır neşir oldum sayende şiirlerimle
Sevdam bir sehl-i mümteni, bu sözlerimle

Geri dünmüşüm bu sevdadan
Bana seslenmeyen yarımdan
Ümidi keserim yarıdan
Düşünmüştüm onu canından
O atar beni her anından

Kızılla yeşil bir tutku
Bülbül ile gül 'ü gibi
Hülyalarımda seni bulurum
Samanlıktaki bir iğne gibi

Bilmiyorum kimsin ve neredesin

Yürümeye başlamışım bu karanlık ve beyazlıkta
Hafif bir esinti vardı yavaş yavaş ağlıyordu bulutlar
Kulağımda hem bir melodi hem de tıpır tıpır bir ses
Hızlı hızlı bir yerlere giden adamların yanında
Yerler çamurlu binlerce birikinti aynı gök yüzü gibi
Sokakta her dakika da yanan lambalar adeta güneş gibi

Yağmur var adamda
Durmadan yağmakta
Alev var adamda
Durmadan yanmakta

Sönmeyen bir alev

Bir davet ile başlamıştı hikaye
Bir yabancılıktan tanışmışlığa

Bir vuku ile devam etti hikaye
Tanışmışlıktan bir arkadaşlığa
Farklı olaylarla devam etti hikaye

Artık bitmiş bu sevda
Soğuk bir akşamın düşüncesinde
Bundan sonra ne yapacak şair
Neler konuşacak kalemiyle

Anlamayanlar anca konuşacak

Etrafım çevrilmiş bir koca karanlık
Etrafıma serpilmiş bir çok beyazlık
Etrafıma ekilmiş biricik bir yeşillik
Yeşile eklenmiş bir düzine kırmızılık