Yakıştımı bu ölüm sana be usta
Büyük ütopyalar ve büyük dağlar gibi
Meğer içerden çürütmüşlerde seni, haberimiz olmamış.
Ziyan aklını sevdanla bozmuştun,
Kurşunlara gelerek ölmek istiyordun hani
Öyle ölseydin keşke
Pankart taşırken kurşunlansaydın
Afiş asarken sırtından vursaydı puştlar
Gömleğin kan içinde kalsaydı da
Darma duman olsaydık
Yakıştımı bu ölüm sane be usta
Hani asi bir küheylandın
El süremezlerdi yelene
Yaralarını çamurla sıvayamadınmı bu kez
Hani Prometheust'un zincire vurulurken dağlarda
Ciğerlerini kartallara yedirdin zannediyordum
Kancık kansere değil
sehpalarda Pir Sultan gibi
Ve madımakta otuzyedi can gibi
Gitseydin be usta, öyle gitseydin
Kafamı yumruklayıp,
Ardın sıra ağlarsam, namerttim
Yakışmadı sana bu ölüm be usta
Nuhun gemisinde yer kalmamışmıydı
Neylersin devrilmiş kadehler gibi dönse başımız
Seni hatırlayıp sessizce ağlarız artık
'Ayrılık böyle kanar böyle acırmış' demiştinde
İnanmamıştık
Seni de televizyonda söylediler
Rızanın dostu Rıza'nın yanına gitti dediler.
Ne de kolay söylediler
Peki ben kimin şiirlerini okuyacağım
Sesini taklit ederek.
Çektin gittin yani şimdi öylemi
Şiirlerini ortada bırakarak
Git peki git
Ve bize birtek seçenek kalıyor
Güle güle, güle güle
Kayıt Tarihi : 11.5.2009 11:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!