Yayılmışız memleketin dört bir yanına
Kimiz İstanbul’da kimimiz İzmir
Bedenimiz orda burada dolanır ama
İslahiye hasreti içimizi kemirir
Göz başında alabalık, kastel’de bira
Hadi gidelim demek çocukluk arkadaşa
Ver elini Alaman Pınarı ver elini yayla
Şimdi oralarda olmak vardı ya
Şimdi İslahiye’de olmak vardı anasını satayım
Çerçili’de köhne bir masanın başında
Tabakta kavun peynir, kadehte buz gibi rakı
Uyarına gelirse birde mayhoş memleket narı
Şimdi İslahiye’de olmak vardı anasını satayım
İçinde buruk bir komşu kızı sevdası
Ne kadar sararsan sar, dinmez ki kanaması
Bu yara öyle değil dostum gönül yarası
Gelincik tohumu olsam, savrulsam yazılara
Ekin tarlalarına inat, boyasam kızıllığa
İslahiye ovasını bir boydan diğer boya
Şimdi İslahiye’den gitmek var mı anasını satayım.
Kayıt Tarihi : 15.5.2010 11:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)