Yusuf Harman Şiirleri - Şair Yusuf Harman

Alıp götürdüklerine rastlamak için yazıyorum.Bırakıp gittikten sonra satırlara soruyorum yokluğunu.
Her gece yeniden düşlüyorum, geceye anlatıyorum yanımdaki boşluğunu.
Ne yaparsam yapayım dindiremiyorum sızımı.Kaçamağı yok; Şarkılarda arıyorum izini...

Yinede umutlanmıştım işte.Ne bileyim yorulduktan sonra birlikte dinlenirdik bi'yerlerde.
Keyfi yudumlardık huzur dolu günlerin eşiğinde.Çayın ben olurdum şekerim sen, öylece karışır giderdik 'biz' geçen zamanın iliklerine...

Her ne zaman ki bu denli hissettiysem, düşüncelerin arkasına sığındım ben.Ağır geldi; eksik yaşadığım, hergün yeniden kapatmaya çalıştığım yaraların içimde yer edinişini benimsemek.
Ne zaman ki bu duyguya kapıldım gittim; özgürlüğüne kavuşmak isteyen mahkumların, yaşama tutunması kadar umutlara sarıldım.Ben kendi hikayemi gözyaşlarımla boş kalmış hayallerimin içine yazdım.
Ben en büyük hatayı nefretimle sevgimi gizleyerek, kendimi kandırdığım hislerimi örtbas etmekle yaptım...

Emanet bedenlerde boşyere yargılandığımız büyük bir davadır bu hayat.
Hüküm giyen beynimizdeki düşüncelerin sahibi; bu dünyaya tutsak dünya dertleridir heyhat...

Elimde kalan ufacık sevgi kırıntıları şimdi.Usulca kayıp giden sevdamın en ortasından kopmuşlar.
Sessiz çığlıklarla bağırmış zaman gidişini.Geçmiş günlere sordum; Onlarda duymamışlar.
Her yeni güne mesafeleri açmış güneş, hercai olmuş bütün yaşanmışlıklar...

Bir sen tutturdum yolumu kaybettim.
Sen benim günler geçtikce var oluşum;
Dünlerime merhabam, yarınlarıma hoşçakalım oldun.
'Ellerimle' büyüttüğüm aşkı bencilliğinle yoğurdun;
Bir şans bile vermedin sevgilim, beni 'ellerinden' alıkoydun...

İlk salıncağını gönlüme kurmuştun.
Bu yüzdendi 'gelgit'lere yer verişin.
Bana koyduğun mesafelerin arasında sallandın en çokta.
Dengeni koruyamadın sevgilim, "gözlerimden" damla damla düştün...

Merhaba ömrüme aşıladığım yeni günlerim.Merhaba her anını nefes alış verişime düğümlediğim; Sanada merhaba.
Uzaktan uzağa görünen içimde yer edinen yarınlarım, bütün ömrüm sandığım hayal ettiğim yarım'larım sizlere de merhaba.
Her anını farklı kılan hayat; Hergün elvedaların ardından doğan yeni gününe yeniden merhaba merhaba...

Kitabım oldun benim.Baştan sona ezberleyip özetini hayatıma çıkardığım, bir türlü etkisinden kurtulamadığım...

Zamanıda değil artık.
Şimdi ben yazmışım, sen okumamışsın bunlarında önemi yok.
Hatta hangi rengi sevdiğinin, kiminle güldüğününde.
Unutmanın eşiğinde beklemekten sıkıldım ben.
Sen kokan sokaklarıda unuttum.Adındaki harflerden bir cümleyede yer yok.
Herşey gibi sende bittin.