SOBE
Akşam sobeledi beni, saklanamadım karanlığına .
Ben de tutup yakamozlara yaltaklandım.
Bir tekne uzaklardan sezdi sensizliğimi;
Bir martı çaldı apansız dizelerimi;
Çaresizdim, boşalttım gözyaşlarımı sonsuzluğa,
SOFİSTİK BİR ORTAM
Sağır bir duvar
Sığınmışım kör köşesine.
Lal bir ışık…
Çömelmiş kar,
Karmaşık bir nefesin penceresine.
SOLUK
Hava güzel,
Çık, gez, dolaş;
Günün gül dolsun!
Bir şiir dola diline,
Benimkilerden olsun.
SOM BAHARIN SONRASI
Som baharın sırası...
Perdesiz pencereden yansıyor duvara
Nefti yeşil bir hatıra.
Korkusuz ama acımtrak...
Sarsak adımlarla giriyor koynuma ,
SONBAHAR KOKUYOR SAÇLARIM
Kopuk manzaralar arasında
Düşleri silik ve yorgun…
Sonbahar kokuyor saçlarım.
Çatırdayan saçlarımda ürperti,
Yaprak yaprak düşenler mahsun…
SON CEMRE
Bir artı bir; ıslak
Her halkaya bir kurdela,
Gecenin akarı oluk.
Katresi kurumuş yara.
Pas tutmuş dalga.
SON NÜSHA
Bir hasır, kınalı avuçlarında gecenin…
Çam kokusu, kozalak…
Her an sade bir düş,
Yanaklarında sevmenin.
Yokluğun yazılıyor varak varak.
SU ÇİNGENESİ
Aşkın sınırındayım, Hızır!
Bile isteye çengellere astım ruhumu
İzdüşümüne püskülleri düştü karanlığın.
Avurtların utancın delgeçi
Yeknesak olmadı bende hiç;
SÜKÛT
Yan gelip yatıyor bu gece deniz
Ne bir dalga ne yakamoz...
Tembel mi tembel; dertsiz tasasız
Cinlerin yurdu olmaktan
Galiba değil rahatsız.
SU OLSAN YAKARSIN
Belki bir hüzün katar gece gözlerinin rengine
Muhakkak biraz ağlarsın;
Kâfi gelmez gözyaşların bendeki yangınına
Ağladıkça daha fazla yanarsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!