(Yusuf gibi Elif gibi)
Yıl 2012 Yusuf,
Elif'in gözlerini kapadı...
Altmış yaşında hala genç bir kız.
Bekle onu orada...
Sana versin ruhunu, kucağına.
Azrail'i belki affedersin.
...
Yusuf Elif dedi
Elif Yusuf.
Bir kere de ölsem bin kere de ölsem bir,
Sevgilisinin elini tuttu,
Sevgilisinin gözlerini gördü.
Son nefesini verdiğinde,
Yusuf diyordu, Elif.
...
Titredi,
Ölmek ne güzel şimdi...
...
Dünya kurtlar Vadisi gibiydi,
Elif dedim diye çalıyordu müzik.
Elif diye diye bekliyordu Yusuf.
Kuş kanadı kalem olsa,
Ah yazılmaz benim derdim.
Dediğinde yazabilmeyi isterdim.
Yusuf ile Elif'i,
Aşkları başlamıştı ama,
Bitmemişti ki,
Bitirmişlerdi!
Aşk ölmez diyorlardı... Öldüklerinde
Kavuşmak için söz vermişlerdi,
Ve hiç ayrılmamışlardı...
20.06.2012 Çarşamba
Kayıt Tarihi : 27.2.2013 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevilenden başka hiç kimse bu iç sesi, duygu yoğunluğunu sakinleştiremez ki..! 31 tem 2012 Arzu Elif Bu şiir 1: Yusuf gibi Elif gibi 2: elif gibi yusuf gibi diye ilkin yazıldı. Geldik yusuf gibi elif gibi diyerek bu aşkın son raunduna! Sevenler bu dünyada hep ölüyor yazık, bizler onları unutmayıp yaşatıyoruz. Yusuf ölürken 25 inde bir delikanlıydı. Şimdi kaçında olurdu! Adını hayata kazıdı... Hayat ona elifi çok gördü. Elifi yanına ben çizdim. Yoğurdum, pişirdim. Sonra elif nefes alıp vermeye başlayınca ortaya böyle bir aşk çıktı. Yusuf Aşkı temelde ZüLEYHA'YLA BAŞLAR. Züleyha elif olur, sevgi olur, ayşe olur. Ama Yusuf deyince aklımıza zindan, kuyu,Yakup peygamber gelirken son yüzyılımızda buna darağacı da eklenir! Yusuf aşk dır. Dava aşkı için sevdikleri için verir canını, ölür. Yaşatmaksa bizlere kalmıştır artık.. (Bir şiirin açıklaması 20 HAZİRAN 2012)
TÜM YORUMLAR (1)