Bu Şiiri Yazdırana, Hayat'a (295)

Çok kötüyüm ben hayat,
Vura vura betonu ağlatmadım,
Vura vura betonu kanattım..
Kalp taşıyan her şey,
Önümden geçti,
Ben önünden geçtim.
Nasırlıydı kiminin,
Kiminin beton du kalbi...
Televizyonda ağladı,
Televizyondaki kadın....
Adile Naşit'ten sonra işte bu kadın,
Beni de ağlattı.
Televizyonun karşısında
Televizyondaki bir kadına ağlamak...
Benim kalim beton mu hayat,
Bu gözlerim ne işe yarar,
Görmekten başka yoksa meziyeti.
Gördüğü, gördükleri
Nerede iğrençlik varsa o üstelik,
Ne güzel oluyor onlara bakmak...
Gözün gördüğü güzel olmalı hayat,
Çıplak olmamalı giyinik olmalı,
Utanmamalı göz gördüğünden
Utanınca göz, başımız kendiliğinden öne eğilmeli
Yüzümüz kendiliğinden kızarmalı...
Kör olmak güzel mi hayat,
Sağır olmak güzel mi,
Ya dilsiz olmak güzel mi?
Sadece yazmak
Yazmak
Yazmak içindekileri...
İçindekileri olduğu gibi kim yazabilir? .
Çok kötüyüm ben hayat,
Yo içimdekileri sana bile açamam, yazamam.
Kaçamam hayat senden kaçamam,
Ne güzel zaman da yaşamıyoruz artık,
Güzel zamanların hep geride kalmış,
Gülde bile, kokar oldu gül haricleri....
Bahçeniz varsa baharda çiçek açar
Baharda çiçek açar yani elbet...
Komşunun, başkasının bahçesinden değil
Kendi bahçenden çiçek kopar-mak,
Kopar-ma,
Hayır, kopar ma- mak
Koparmamak lazım,
Soluncaya kadar hergün bak-mak...
İlla kendi bahçen olmalı,
Başkasının değil senin çiçeklerin olmalı...
Koklamalı.
Kalbinde bir bahçesi olmalı,
Orda çiçekler açmalı,
Kimse kopar ma ma lı...
Sen koparmamışsan başka kalbin çiçeklerini
Senin çiçeklerini de koparmazlar, değil mi?
Hayat ah hayat,
Sana saatlerce yazarım,
Ne yazdığıma bakmam...
Çok kötüyüm ben hayat çok kötü...
Sana bir kaç tekme bir kaç yumruk atasım geliyor...
Vura vura ağlatsam seni, sen vuracağına,
Ben kana- masam, sen Kana- san,
Hayat...
Sevdiğim gökten boşalan yağmurun var,
Yani gözyaşlarımı saklıyor, herkesten, senden...
22.02.2012