Yusuf Gibi… Şiiri - Servet Alkan

Yusuf gibi sev beni
İçten,samimi
Haziran sıcağı gibi
On beşinde Cevat bir delikanlı
Olayım kapında
Ey….. Memleket Nilüferi….!
Utangaç Lavanta…
Kuyularda susuz
Beklerken hükmü,anı…
Bir ömür pahasına
Dünyanın Güzeliyken
Yaşlansın zaman;
Asa ile yollarda
İnleyen Züleyha gibi…

Bir aya, birde yıldızlara
Bakarken haber verildiğinde
Birde gözlerine asılı kaldıklarında
Yusuf gibi bil beni…
Ayrılsın et ile Tırnak;
Varsın Dilberler parmaklarını keserken
De ki:-‘’Aşk benim Yusufum Sen’’
Kalbin Semaha durduğunda
Gönlüne batan dikenleri
Kim bilebilir ki?
Yürekte ‘’Bir Taş olsam’’
Güzellerin hasmı,Rayihası….!

Yusuf gibi Vur beni
Mısır Zindanlarında
Kırbaçlar inerken
Vücuduna,Rücu eyle
Seyreyle acımasızlığı
Ve acizliği,Kini, Öfkeyi
Ey….. Kokusunu veren
Lotus çiçeği….!
Gözbebeklerine mühürle beni
Aşk; Ölebilmekse
Yusuf gibi Aşka say beni….
Kaderim ol,sarıl bana
Servetin olayım,
Düşsün Alnına-kaşların arasına
Mühür gibi,Çıkmaz yazı gibi…
Yusuf gibi….Yusufun gibi……!