B ırak kardeşim şu ayrılığı, fesadı.
İ liklerinde hisset kardeşliği, bir olmayı.
‘Z ahmet rahmettir’ senin düstûrun olsun,
B irlik için çektiğin zahmetle, gönlüne rahmet dolsun.
İ nsanların aklında bin bir ayrı düşünce,
R ahmettir ki ne büyük! Birlik ortak hepsinde.
Bana beni, benden güzel anlatıyorsun cânım Efendim;
Hele ne olur! Bir de Senden Seni dinleyebileydim...
Bak! Kar ne de güzel yağıyor, kara toprağa can veriyor;
Anlat bana, şüphesiz içime derin bir huzur doluyor...
Ya Rabbi! Yine başımı secdeye koydum,
Her ne zulüm ettiysem nefsime uydum,
Senin adını andım da yundum, duruldum,
Adını ananda darlık mı kalır, sıkıntı mı!
Duaya icabet olduğunu unutmuş mu ümmet!
Derin bir sessizlik kaplar ortalığı,
Hayat durmuş, her şey donmuş sanırsın bayağı.
Yapraklar kıpırdamıyor, kuşlar uçmuyor, insanlar nefes almıyor,
Ve sonra gurbeti yaşadığın aklına geliyor.
Ey Güneş! Ne diye engelliyorsun beni.
Bırak ta seyredeyim memleketimi.
İnsan sevince özlüyor görmediğini,
Her dem özleyince anlıyor sevdiğini.
Senin ise nurun gölgeliyor gözlerimi
Düşünmek lazım nur hiç gölgeler mi?
Anlatamadığım bir dolu dünya var içimde.
Oysa mahiyeti bile belirsiz benim ilmimde.
Anlatabilmek isterdim; "işte şu, benim derdim! "
Dilimde tek kelîme; sadece "ALLAH" derdim!
Soğuk, buz gibi bir havada sıcak kollarıyla
Cıvıl cıvıl koşuyor bir çocuk,
Elbet bizden sevgi ister;
Sarılsam O'na hızlıca koşup;
O da sarılmak ve sevilmek ister.
Tutmak lazım her birinin elinden;
Güzellik aşk dolu yüreklerdeydi...
Ne ihtiyarlamayı bekleyen bedende;
Ne de mezara dahi giremeyecek malda mülkte!
Fakat aşk ile bakan iki çift gözde,
Gözün cesedinde değil, ruhun derinliğinde.
Güzellik ne oradaydı ne burada,
Bir şiir olsa şu geceler;
Bana seni anlatırdı, ondaki bütün heceler.
Hilâl bu şiirin konusu, kâfiyesi necmler.
Her bir mısraından yağmur dökülür birer birer.
Bir şiir olsa, şu geceler...
Bir şiir olsa şu geceler;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!