Yusuf Çuhadar Şiirleri - Şair Yusuf Çuhadar

Hastayım dostlarım düşüncelerim yorgun
Okadar yanıldım ki bu hayatta bakmaya yüzüm solgun
Kalpler kırıldı duygular durgun
Kayboldum bazen apansızca akan nehirde
Yıkanmaya ne hacet pisliklerle doldum
Diyorlarki gülün suyunu verme gül kurusun

Yine kafam bozuldu düşündümde ta derinden
Sevmediğim yerin huzuruma taktığı kelepçe yüzünden
Öyle sıkıyor öyle boğuyor..
Elim ayağım incelmiş boğazım kuruyor

Beni sıkan bu şehrin elinden

Dünüm bugünüm ve geçmişim
Hespi birbirinden farklılar
Bir yerde üzgün bir yerde mutlu
Geleceğimizi bilemeyiz ama inşaallah kutlu
Her yerde uğraşlar farklı inen yokuşta
Beni aramayın dostlar eski yollarda

Kayıp bir çocuktum dünlerin birinde
Elim en kötüsü de aklım boş idi
Arardım yanlış yerde doğru olanı
Bilemezdim kavrayamazdım sonsuz olanı

çıplak ayaklarımla buzlu yollarda yürürken,
gecenin karanlık ayazında, iliklerime işleyen soğuk
hayat filmini gösteren bozuk ekran kadar donuk
acı çekerken üstüme kartopu düşse bile
ben üşümemiştim

Zaman ahir devridir mekan kötü ya rasülüllah
Ümmetin şefeatına muhtaç ya nebiyullah
Bakışlar kızgın kum, günahlar sema kadar
Ahirinde hasta müslümana şefat yarar

Devrinizde her yer cahil iken nurlandı

Uzakmış her şey bunu sende anladım Sevdiğimi bekler, hep sever sandım Şimdi zordayım bak titrek ellerimde ne var Yırtık bir resim, içinde titreyen bir an kadar sen var. Yusuf çuhadar

Yine seni bekliyorum gözlerim rıhtımda
Yokluğun hançer gibi duruyor sırtımda
Her nefesimde su alır gemim
Geleceksen gel yeter sevgilim

Bilmiyordum aşkımızın alabora olduğunu

Sararmış otlar kapalı gökyüzü ve kokmayan lale
Her gördüğümde bana seni hatırlatıyor
Denizde boğuluyor olupta imdat bekler halde
Su üzerindeki tek yerimi senin dalgaların kapatıyor

Yasak duvarlar ördük kalplerimize
Sınırı aşıp seviyorum demeyelim diye
Yüksekçe bir yerden attım duvarları
Hüznün vuruyordu kalbime
Paramparça bıraktım sevdamı