29.10.1976 yılında Kastamonu ili Taşköprü ilçesinde doğdum. İlk ve orta öğrenimimi Sinop ve Taşköprü'de tamamladıktan sonra 1994 yılında Taşköprü Sağlık Meslek Lisesi'nden mezun oldum. 1996 yılında önce vekil öğretmenlikk ardından da sağlık memuru olarak göreve başladım. 2010 yılında görevimden ayrılarak serbest çalışmaya başladım. Bir kız bir erkek 2 çocuk babasıyım. Halen Sakarya ili Kaynarca ilçesinde yaşamaktayım.
Yine aynı şarkı çaldı radyoda. Yine yağmurlar değdi gözlerime. Yine sen düştün sözlerime. Ne zaman bu şarkı çalsa. Seni unutacağım, unutamıyorum. Bir anda gözlerimin önünde beliriveriyorsun. Yıllar sonra çıkıp gelmiş gibi değil, hiç gitmemiş gibi dikiliyorsun karşımda. “Çünkü sen çölüme yağmur oldun.” Ben bir tek sende ıslandım. Bir tek sende yandım. Sadece sende kaldım. Gidişinin üstünden geçen yıllar en ufak bir eksilme olmadı sevgimde. Hala dün ayrılmış gibi, bugün buluşacakmışız gibi yıllarca seni bekledim. Gelmeyeceğini bile bile. Yine de kaybetmedim umudumu. Sonuçta güneş akşam batıp sabah doğduğuna göre hala bir umut vardı. Kalbim atıp, nefes aldığıma göre hala bir umut vardı. Mevsimler değişip günler geçtiğine göre hala bir umut vardı. Her yılbaşında insanlar yeni yıldan para isterken ben seni istedim. Ama yıllardır amorti bile vurmadı. Ama biliyorum ki bir gün büyük ikramiye bana çıkacak. Bir sabah kapıyı açacağım ve karşımda sen duracaksın. Yılların özlemini tek bir sarılmayla gidermeye çalışırcasına sarılacağız.
Yine aynı şarkı çaldı radyoda. Ve ben yine aynı hayallere daldım. “mor salkımlı o sokakta ellerimi tut”tuğundan beri seni sevmekten bir an olsun vazgeçmedim. “Bi'tanem” diye başlayan sayısız mektup yazdım sana, hiç gönderemediğim. Doğum günlerini kutladım senden habersiz. En çok beğendiğin filmleri izledim defalarca. Sanki başın yine omuzumda. Eve giderken çiçek aldım her 16 Şubat'ta. Her 17 Şubat'ta “Çakal”ı izledim. Her 16 Ağustos'ta ağlamaklı oldu gözlerim. Her 29 Ekim'i gözlerimde bir denizle geçirdim. Yine aynı şarkı çaldı radyoda. “Affet beni akşam üstü. Sabaha kalmadan affet” dedi Müslüm Gürses. Ben ne kadar haykırmak istesem de sana söyleyemedim. İşte şimdi söylüyorum. Affet beni Bi'tanem. Seni hala seviyorum.
Bu akşam da içiyorum. Deniz gözlerine. Lüle saçlarına. İnsanın içini yakan bakışlarına. Narin, kırılgan duruşuna. İyi kalpli oluşuna.
Bu akşam da içiyorum. Sevdadan dilinin yanışına. Bana uzak oluşuna. Yasak oluşuna. Dilinden dökülen acımasız cümlelere. Sensiz geçecek olan gecelere. Seninle anlam bulan şarkılara. Bir parçam olacak acılara.
Bu akşam da içiyorum. Benden olmaz deyişine. Anlamsızca gidişine. Bir daha hiç doğmayacak güneşe. Seninle paylaşılan dizilere. Sana yazılan dizelere. Kalbimin sen diye atışına. Yüzüme son kez bakışına. Zamanın anlamsız akışına.
Dinmek bilmeyen bu yaşlarla,
Okuyup bendeki mektupları ağladım.
Yine seni aradım fallarda,
Ayrılmak büyük hataymış anladım.
Şiirler yazmıştın bana,
Yine dün akşam,
Yıllardan sonra,
Eski günlerdeki gibi,
Gelip girmiştin rüyalarıma.
Beyaz da bir yakışmıştı ki,
Hiç sorma...
Ben anlatmaktan bıktım,
Sen anlattırmaktan bıkmadın.
Tam yirmi iki sene boyunca,
Ne zaman akşam olsa,
Hep sen geldin aklıma.
Ve bir hüzün doldu bağrıma.
Kurduğum hayalleri, düşleri,
Yıktın, ben kaldım altında.
Hayatımdan çektin güneşi,
Aldın, ben kaldım karanlıkta.
Umudumu tükettin, bir akşamda,
Sen beni bırakıp gittin ya,
Kafesteki bülbülden beter ol.
Bu hayatı bana zehrettin ya,
Yaprağını döken gülden beter ol.
Ben yanarken aşıklar sofrasında,
Elimde olsaydı,
Cam bir fanusun içinde,
Bütün kötülüklerden uzak,
Yepyeni bir hayat kurardım sana.
Elimde olsaydı,
Çıkarırdım hayatından acıyı.
Yeni bir güne uyandım,
Ve hayatımda yeni bir bilmece.
Karşımda sen duruyordun,
Kırmızı mavi sirenlerle.
“Dur” ihtarına uymasaydım ne yapardın ki?
Yoksa çekip bakışlarını,
Biz gençtik,
Biz sevdalanırdık.
Sevdik mi ayaklarımız yerden kesilirdi.
O günler bir başka güzeldi.
Mahalleden Gülten abladan,
Televizyondan Türkan Şoray'a kadar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!