Bir çizik daha attık kader denen deftere
Okuduk en güzel şiirimizi hem de ezbere
Bir çizik daha attık kader denen deftere
Biliriz ki arzu halimiz kalmıştır mahşere
Tüm yollar kapalı bu hal nicedir üstat?
Ayyuka çıksın bütün yalanlar, hatalar
Ardından bin çift göz ağlasın yalanla
Peşindeki insanlardır gurursuz duranlar
Hakkın divanına çıkacağım ne bu temaşa?
Son görevinizi yapın götürün son durak kabristan
Kastımız var birbirimize
Gelmedikçe kendimize
Yanlışların peşinde
Akıldan yoksun halde
Yanılsama mı sanıyoruz
Özlüyorsun elbet güzel kardeşim
Özlüyorsun elbet bazı günleri
Hatta bazen istemediklerini de
Özlemeden olur mu hiç?
Özlüyorsun yitirdiğin saygını
Bir bedel ödendi gerilerden gelen,
Bir sebep vardı hayatta ve neden?
Gereksiz sorgulamalar ve paranoya
Yol uzun, peşindeler yanında acı var.
Beni aldılar bedeninden, gözlerinden
Yaralıyım en derinden ve ellerinden
Gururluyum yarınımdan ve dünümden
Bir sevgi bu en güzelinden en özelinden.
Darılmak yok ama bizim memlekette salak çok
Biz salağa salak diyoruz diye, bize kızanlar da çok
Güpegündüz memleket soyuluyor ses çıkaran yok!
Et yiyenin gözü aç memlekette, soğan ekmek yiyen tok..
Herkes alim eğriyi doğruyu bilmeyen de yok.
Hürriyeti ararken ümitlenmek yarınlara,
Üç günlük dünya için susmak mı? Sağırlara.
Kalmayacak bu devran elbet hiçbir tirana.
Amma gitmekte bu günler hepimizin ağrına
Çözüm demek istemiyor artık bu gönül!
Kara kaşlı, kara gözlü, çatık kaşlı
Kavruk yüzlü, anadolu çocukları
Her birinin yüreklerinde saklı bir volkan
Sarıldılar aydınlık günler için lavlara
Hangi akıl umut etmekten vazgeçmiş ki?
Olmazları oldurabilmekse şayet mesele
İmkansızları imkanlı kılabilmekse gaye
Çok düşünme, sen bunun için yaşarsın
Bu muzaffer milletin çocuğusun sen uyan!
Doruklarda bulunmak mıydı önemli olan?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!