Yusuf Açıkgöz Şiirleri - Şair Yusuf Açıkgöz

Öyle çok şeydi ki sana bakmak,
Gözlerine bakmak
Okyanusa bakmak gibi mesela
Baktıkça huzur almak,
Baktıkça ciğerlerine oksijen dolması gibi.
Yaklaştıkça korkmak gibi birazda

Bir gün
Böylesi seveceğimi bilseydim
Bir şehri
Yollarına kendimi
Delicesine atacığımı hesapsızca
Bilseydim

Senin vurduğun yerde,varsın güller açmasın.
Tokadını yiyenler.artık iflah olmasın.
Sözünden pay alanlar,birdaha söz etmesin..
Sen Hak ile haksızlığa vurdukça hocam...

Kimbilir kaç zamandır beri burdayım
Böyle bir başıma böyle kimsesiz;
Böyle girdaplarda,böyle sahipsiz,
Kimbilir kaç zamandır,aç ve susuzum,
Lezzetten,habersiz,sudan nasipsiz,,

Ya ben kime inanayım?

Sağım solum,yalan dolan.
İşittiğim, yalan dolan.
Çekip gitti,yükü alan.
Ya ben kime inanayım?

Ya sen olmasaydın alem de
bahar geldiği zaman
Güller yine böyle kokarmıydı tenin tenin
Ve rüzgar getirirmiydi o kokuyu buram buram
Öyle şen, öyle sen olurmuydu her yer
Hıdrellez türküleri söylendiği zaman.

Sözüm sana iki gözüm,
Gördüğüne aldanma.
Bir kırpışlık ışığın var,
Ferinin fevrine kapılıp kalma

Güzelliği çiçeğe, dala,yaprağa sorma

Ustaya Hasret Şiiri. (1)

Sen:"Yürüyün! Dedin. Biz de yürüdük.
Gayrı durmak, bize yakışmaz usta.
Güven verir varlığın , mazluma ,dosta.
Zalime, korkudur, bakışın usta.