Yürüyüş Şiiri - Mustafa Çetinkaya

" Yollar yürümekle aşınmaz."
Süleyman Demirel

Eskiden kötü yönetimleri uyarmak amaçlı mesela pahalılığı protesto veya yolsuzlukları protesto yürüyüşleri ya da mitingleri olurdu.
Şimdi ise halkı sindirme, susturma ya da yandaşlarını coşturma, morallendirme amaçlı çakarlı lüks araç konvoylarıyla güç gösterisi yapılıyor. Bizler de ya yutkuna yutkuna, ya aval aval ya da alkışlarla seyrediyoruz.
Demek ki günümüzde eskisi gibi " Yürümekle yollar aşınmaz," diyemiyoruz.
Demek ki günümüzde yollar aşınıyor, nasıl aşınıyorsa(!) , yürüyemiyoruz.

Yürürdünüz,
Yürürdünüz gözleriniz ışıl ışıl yol boyu
Pankartlarınız isyan kokulu
Sokmak istemezdi sizi meydanlara
Zalimlerin ödlek duruşu. .

Yürürdünüz,
Ne de güzel yürürdünüz
Nefesiniz yel olur eserdi.
Sözleriniz öylesine derin
Adalet adalet kükrerdi.

Yürürdünüz ellerinizde pankartlar

" Pahalılığa son.

Kemer sıkmaya hayır!

Susma!
Sustukça sıra sana gelecek.

Olur mu böyle olur mu
Kardeş kardeşi vurur mu
Kahrolası diktatörler
Bu vatan size kalır mı?

Faşizme geçit yok.

Sömürüye hayır!

Yaşasın tam Bağımsız Türkiye,
Kahrolsun emperyalizm,
Kahrolsun emperyalist uşakları."

İşte böyle dostlar
İnsanca yaşam sloganları
Biri bin yapardı , bizi biz
Yüreklere su serperdi.

Yürürdünüz,
Yürürdünüz upuzun, yol boyu
Sesiniz göklere vururdu.
Direnişiniz haksızlığa meydan okur
Meydanlar
Kalabalık, kalabalık, kalabalık
Kalabalıklar yarınlara umut olurdu.