Yürüyüş Şiiri - Hasibe Tülüoğlu

Dönüşümü var mıydı hayatın?

Öncekileri getirişi,sessizce.

Yapraklar öylece bırakıp kendini sonbahar sonsuzluğuna,

Kıyısını özler miydi ağacının?

Gülmelere hasret çehreler de katılır mıydı bu besteye?

Gel-gitlerin selamı alınmaz mıydı hem?

Aniden bir ses:gökyüzünün ışığı,ay,ben de buradayım.

Okyanuslar, ferahlığıyla onlar da burdalar.

Dem vurup dünyayı görür göz,

Dem vurup dünyasını görür göz.

An gelip görenin göz olmadığını anlayınca,

İşte vaveyla,işte beka.