Yürüyüş (016 – Karşı çıkılan..)

İnsanların tanrıya karşı
Tanrının dinine karşı
Tavır ve davranışları
Dikkatimi çekiyor
İnsanları tanrıya
Karşı dururken görüyorum
Ve nedenini merak ediyorum

Gerçekten,
Karşı durulan nedir?

Gerçekten,

Tanrının gücü mü?
Tanrının emirleri mi?
Tanrının sevgisi mi?
Tanrının hesabı mı?
Tanrının yolu mu?

Düşünmek gerekiyor..

Bazen bakıyorum

Ya, insanlar tanrıyı
Emirlerini yolunu
Hiç bilmiyor?
Etrafında gördükleri
Dindarların yaşantılarını
Din zannederek karşı çıkıyor

Ya, biraz öğrenmeye başlayınca
Kendini, Arap kültürünün etkisinde kaldığını zannediyor
Bu sefer Arapçı olacağım endişesiyle geri duruyor

Ya da, genelde yapılan gibi
Tarihteki içtihatları tanrının emri kabul ediyor..
Bakıyor o içtihatların çoğunun zamanı geçmiş
Olaylara yeniden bakış açısı gerekiyor
Böyle düşününce birileri karşısına çıkıyor
Yeniden yorum yapamazsın diyor
Tanrının, insana verdiği
Akıl etme, yorumlama ve fıkıh etme
Haklarını insanların elinden alıyor
Neye göre aldığı belli olmadan
O zaman insan delirip çıkıyor
Bu zamanda böyle şeyler olmaz diye
İçtihatlar uğruna tanrı emirleri gidiyor güme

Gerçek o ki, insanlar tanrıyı seviyor
Tanrıyla arasında gölge istemiyor
İstiyor ki, tanrıyla arasına kimse girmesin
Tanrının sözlerini kendisi okusun öğrensin
Ne zaman tanrısının sözlerini öğrenmeye kalksa
Bazıları hemen dikiliyor insanların karşısına
Hoop, sen kimsin ki, tanrı kitabını okuyacaksın
Kendi aklınla tanrının sözlerini anlayacaksın
Senin ilmin ne, bilgin ne, söyle bakayım
Sana biraz tefsir, biraz usul, okutayım
İnsanın önüne kitapları yığıyorlar
Tanrıyla insan arasına kitapları sokuyorlar
O şöyle dedi, bu şöyle dedi derken
Akıllıysa başlıyor sormaya niçin neden
O zaman kovuluyor hemen insan dinden
İsteniyor ki, geçmişten gelene inanılsın
Görüşler ne olursa olsun sorgulanmasın
Dayatma gelince sorgulamanın önüne
Aklını kullanan ya el sallıyor tanrının dinine
Yâda, el sallıyor Müslümanların geçmişine
Etki tepki derken, bulunmuyor denge
Geçmişten istifade edilecekken atılıyor çöpe

Tanrı diyor insana
Çekil aramdan insanla
Okusun beni kendi aklıyla

Düşünüyorum,

Okudukça tanrı kitabını
Kullandıkça aklımı
Sorguladıkça yanlışlarımı
Edindikçe doğrularımı
Önüme çıkıyor tanrı sevgisi
Kucaklıyor beni onun şefkati

O zaman soruyorum kendime,
İnsanları tanrıdan, dininden iten ne?

Bakıyorum olanlara,
İnsanlar girmiş tanrıyla insan arasına.

İnsanlar bırakmıyorlar insanı
Okusun anlasın serbestçe tanrısını

Hemen okuma kuralları getiriyorlar
Tanrı sözlerini eğip büküveriyorlar
Tanrının okuryazar bilmez topluma indirdiğini
Bu günkü, modern, bilgi çağında anlayamayız diyorlar.
Anlamak için geçmişe müracaat ediyorlar
Geçmişte kalıp bir türlü günümüze gelemiyorlar

Ve günümüzü yaşamak isteyenler,
Geçmişte kalan düşüncelere karşı çıkıyorlar..

Sesleniyorum tanrıya inananlara,
Bırakın insanları ulaşsın tanrılarına
Çekilin aradan, okusunlar, düşünsünler
Kendi kendilerine fikir edinsinler

İnanmıyorlar mı insanlar?

Gökleri yeri yaratanın
Doğayı insanı yaratanın
Her şeye hâkim olanın
Mutlaka hesaba çekecek olanın
Her şeyin sahibi olanın

Allah olduğuna! ...

İnsanları kuşattığına
İnsanları sevdiğine
İnsanlara egemen olduğuna

Elbette inanıyorlar….

O zaman çekilin aradan

Varsa bildiğiniz kitaptan
Söz edersiniz doğruluktan
Anlatırsınız insanlıktan

Unutmayın asla…

Değil tanrı karşı çıkılan
Kurtulamadı bakışınız yanlıştan
Senin yanlış tutumun karşı çıkılan

Tanrı sevgisi, hoşgörüsü yerine
Anlatırsın azabı, cehennemi niye?
Cennetini kendine mi ayırdın söyle?
Hidayet kapısı hep açık ölüm döşeğine
Karalamaya hakkın yok asla biline
Sadece tanrı sevgisi düşsün diline
Davet et insanları iyiliğe güzelliğe
Ama bunlara davet etmelisin kendini ilk önce
Anlayışların engel olmamalı tanrının sözlerine! .....

24.05.2006 - İzmir