Yürüyüş (011 – Yarışma…) Şiiri - Mehmet ...

Mehmet Çoban
1967

ŞİİR


13

TAKİPÇİ

Yürüyüş (011 – Yarışma…)

Ey insan,

Düşünürsen iyice,
İyice bakarsan kendine,
Tüm yaratıkların içinde,
Sadece sende vardır,
Olumlu, olumsuz düşünce..

İyi bak yaratılışa,

İnsan, farklı değil,
Diğer yaratıklardan,
İnan aklı değil,
Farkı hayvanlardan,
Kullanılmayan aklın,
İnsana faydası yoktur..
Kendini bilmeyen insanın,
Kendisine zararı çoktur…..

Eğer,

Tanrıya inanmazsan,
Hiçbir şey diyemem,
Bir gün, gün gelir,
Ayrılırsın yaşamdan,
Karşılaşınca tanrınla,
Ne söyleyeceğini bilemem…
O değil, benim sorunum,
O sadece, kendi sorunun..

Gücün,

Yettikçe dünyada,
Ahkâm kesersin,
İnsana insanlığa! ..

Ölüm,

Döşeğine varınca,
Gücün kalmayınca,
Ararsan tanrını o zaman,
Yine yanı başındadır,
Tanrın her zaman,
Sen ona küsende,
O sana küsmez,
Sen onu,
Dinlemesen de,
O seni dinler…

Hayat kitabının,
Kapağı kapanmadan,
Tanrın bekler seni ümitle,
Kapak kapandıktan sonra,
Artık inansan da nafile! ..

Eğer,

İnandım diyorsan tanrına,
Girmelisin onun yoluna,
Hem inanıyorum diyorsan,
Hem de yoluna girmiyorsan,
İşine geldiğince tanrım,
İşine gelince ben diyorsan,
İkiyüzlülüktür bu biline…
Bunun inanmak neresinde?
Çıkarına kurbansa tanrın,
Çıkarına kurbansa yarattıkları,
Çıkarını yapmışsan kendine tanrı,
Sen bile affetmezsin asla,
Kendine karşı ikiyüzlü olanları..

Sen,

İkiyüzlülükle yaklaştıkça tanrına,
Hangi yüzle inancım var diyeceksin,
Dürüstçe kendine sorsana! ...

Çıkarınla,

Bakarsın her şeye,
Zaman değişti diye,
Tanrını gömersin,
Tarihlere niye?

Bil ki,

Tanrın sana,
Her zaman,
Gerçeği söyler..
Seni aldatır şeytan,
Sana yalan söyler…
Bak bütün devirlere,
Değişmez geceler, gündüzler..
Değişmez, aylar, yıllar, günler…
İnsanlar aynı şekilde,
Yerler içerler,
Doğarlar büyürler,
Değişen sadece,
Kullandığın makineler,
Yaşadığın evler,
Yürüdüğün caddeler,
Yeryüzü gökyüzü aynı,
Bitkiler, ağaçlar aynı,
Hayvanlar, taşlar aynı,
O günde, ateş su hava,
Hayatın ana kaynağı,
Bugünde ana kaynağı,
Değişen ne söyle?

Kibrin, düşüncelerin,
Çıkarın, samimiyetin,
Değişen bunlar değil mi,
Bu gerçeği gözmezsin niye?

Sen ise,

Eline geçirdiğin,
İmkân ve güçlerle,
Tanrına meydan okursun,
Sanma ki güçlerinle,
Sende bir tanrı olursun! ..

Ey İnsan,

Tanrıyla yarışman,
Seni tanrı yapmaz! ...

Unutma,

İnsan yaratıldın,
İnsan olmaman
Seni mutlu yapmaz! ...

Hiçbir yalanın,
Tanrıyı kandıramaz! ..

Sonunda,
Gideceksin yanına,
Bunu kimse durduramaz! ...

11.05.2006-İzmir

Mehmet Çoban
Kayıt Tarihi : 11.5.2006 16:22:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Hicran Sahin
    Hicran Sahin

    insanin tanriyla kendi arasindaki mesafeyi görmesini sagliyor...cok güzel bir calisma kutlarim

    Cevap Yaz
  • Mazlum Zengin
    Mazlum Zengin


    Güzel bir çalışma Güzel bir anlartım
    Dolayısıyla güzel bir şiir kutlarım

    Cevap Yaz
  • Kıymet Kuşçu
    Kıymet Kuşçu

    Şiirselliğe ve anlatıma hayranlığımla tebrikler.
    Saygılarımla

    Cevap Yaz
  • Metin Soydeveli
    Metin Soydeveli

    Başlık Yürüyüş serisi belki ama... Sen koşuyorsun birader.Harikasın.

    Cevap Yaz
  • Mehmet Özer
    Mehmet Özer

    İnsan aklını insanlığın yararına kullanmalı.Kulanılmayan akıl önce sahibine zarar verir. İnsan inancında samimi olmalı,çevresine,doğaya insanca davranmalı.çok güzel bir şiir.yüreğinize sağlık.selamlar.
    Mehmet Özer2

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (12)

Mehmet Çoban