Yürüyünce Şiiri - Mehmet Ali Sel

Yürümek çözmüyor,
Çözmüyor be dostum
Bu sıkıntıları.
Ama yine de rahatlıyor insan.
Oturup konuşmak yetmiyor,
Aşık olmayınca insan.
Bahar,yaz nerede?
O masmavi gökyüzü,
Sabahları kokan iğde kokusu;
Toprak kokusu...
Bütün dünyayı saran güneş,
Benliğimi saran ışık...
Kaybolur mu acaba,gece olunca
Şuramdaki yanan ateş?
Gurbete gittiğimde,
Özleyeceğim bir yer şöyle bana...
Bu yer öyle ki!
Hiç görülmemiş,hiç duyulmamış
Hiç,özlenmemiş olsun.

Ocak
2003