Dünyanın yükünü sırtıma sardım,
Yürüyorum ben dikenli yollarda.
Gider iken çıkmaz sokağa vardım,
Yürüyorum ben dikenli yollarda.
Şafağın içine korkuyu astım,
Yüreklere fırtına gibi estim.
Ayaklarım çıplak yerlere bastım,
Yürüyorum ben dikenli yollarda.
Gönüller acıya olursa kanat,
İnsanın elinde kalır mı sanat?
Sabır yolunda yılgınlığa inat,
Yürüyorum ben dikenli yollarda.
Bütün düşleri karşıya koyarak,
Ateş çemberi içinde kayarak.
Derdi, çekilen çileyi sayarak,
Yürüyorum ben dikenli yollarda.
Yusufun kalbindeki sevgi bile,
İnanan yiğide elbette çile.
Hayatın çekilmeyen yükü ile,
Yürüyorum ben dikenli yollarda.
Kayıt Tarihi : 27.7.2010 15:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/27/yuruyorum-ben-dikenli-yollarda.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)