Yürüyorum,
Nefesimi buzlu camların pervazlarında yitirerek
Ümitlerimi sabah güneşlerinin çıplak kollarına bırakıp
Yürüyorum.
Bir demircinin körüğüne yaslayarak sesleri
Örs üzerinde çırpınan kıvılcımları yıldızlarıma katarak
Yürüyorum.
Yürüyorum,
Meydanları saran saman alevi bakışları hücrelerimde hissederek
Ter kokularının sindiği caddelerin bulanık akislerine bakarak
Yürüyorum.
Yürüyorum,
Siyah beyaz hayatların sıralandığı caddelere
Her santiminde bir dramı taşıyan memleketime
Yürüyorum,
Köşe başında bekleyen dilencilerin kahkahaları arasında
Çözemediğim bir şey var? Dilenen onlar mı ben mi?
Kayıt Tarihi : 29.1.2014 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürürüm çünkü ölümdür yürünülmeyen
yürürüm yürüyüşümdür yeryüzünün halleri
İsmet Özel - aynı adam şiiri
TÜM YORUMLAR (1)