Yürüyorsun Ve Bana Benziyorsun

Yürüyorsun ve bana benziyorsun

Yürüyorsun ve bana benziyorsun,
Gözlerin aşagi bakiyor.
Ben de hep aşagi bakardim!
Hey dur, gecen yolcu, dur!

Oku cicek dolusu bir demet
Topladiktan sonra
Ismimin Marina ve
Kaç yaşimda olduğumu.

Bunun bir mezarlik olduğunu zannetme,
Korkunç bir sekilde ortaya çıkacağimı,
Bense çok severdim, gülünmesi uygun
olmayan anlarda gülmeyi!

Ve kan yüzümü doldururdu
Ve saçlarım kıvırcıktı...
Ben de senin gibi geçen yolcuydum!
Geçen yolcu, dur!

Kendine bir yaban dalı koparıver
Ve sonrasında bir çilek, -
Hiç bir çilek ne büyük ne de daha tatlıdır,
mezarlıktakinden.

Tek istediğim, karamsar duruşunu bırak,
Başını göğsüne eğmiş durma.
Benim hakkımda düşüncelerin rahat olsun,
Unutmak kadar rahat.

Güneş nasıl da sana vurur!
Baştan aşağı altın toza kaplanmış gibisin...
Seni rahatsız etmesine izin verme,
Benim yeraltından gelen sesimin.

Marina Ivanovna Tsvetaeva (1892-1941)
Çeviren: Nurdan Gündoğdu (Sunday, June 8, 2014, London)