Yürürüm yolumda Şiiri - Sabit Süreyya Sirer

Yürürüm yolumda,
rüzgâr alnımda değilse bile, yüreğimde eser.
Sabırla kazırım her adımı toprağa,
çünkü bilirim:
Zafer, bekleyenlerin değil, yürüyenlerindir.

Dün,
dizlerime çökmemi bekleyenler vardı.
Bugün,
o dizler dimdik, o baş göklerde.
Çünkü içimde bir ateş var,
yanmakla kalmaz,
aydınlatır da.

İnanç mı?
O benim pusulam.
Karanlıkta yönümü şaşırırsam,
bir dua gibi çıkar dudaklarımdan hedefimin adı.
Ben yolumu inançla çizerim,
kâğıt değil yürek kullanırım kalem yerine.

Bir lider gibi yürümek,
önce kendine söz vermek demektir.
"Yapacağım" demek yetmez,
"Yapmadan durmam!" diyebilmektir.
Ben durmam.
Gerekirse geceler boyu uykusuz kalırım,
ama bir adım geri atmam.

Çünkü bilirim:
Geriye bakmak geçmişi anmaktır,
ileriye bakmak geleceği kurmaktır.
Ben geleceği kuranlardanım.
Tuğla tuğla, düş düş, adım adım...

Kimse görmese de ben görürüm,
yüzümdeki çizgilerde geçen yolun izlerini.
Kolay mıydı sanıyorsun?
Bir hedefin olsun da,
bir bak bakalım dünya nasıl sınarmış seni.
Ama ben yılmadım.
Bir hayal için değil,
bir amaç için yürürüm.

Amaçla atılan adımın yankısı
boşlukta kaybolmaz,
bir gün bir çocuğun düşüne umut olur,
bir gün bir yüreğe cesaret.

Yorgunluk mu?
Evet, oldu.
Ama bir liderin yorgunluğu,
bir askerinkine benzemez.
O, kalbinde taşır bütün savaşları,
ama yüzünde gülümsemeyi eksik etmez.

Sabırla ördüm kendimi,
iğneyle kuyu kazmak neyse,
ben de öyle kazıdım zamanı.
Bir hedef koydum göğe,
ulaşamasam da
ulaşmak için yaşadım.

Ve şimdi
yıl 2 bin bilmem kaç ne fark eder...
Ben hâlâ yürüyorum,
çünkü bu yol benim değil sadece,
bu yol, yürümeyi unutanların da yolu.

Benim adım…
Hedefin ardında ter damlası,
sabırla yoğrulmuş bir direniş,
ve içten bir liderliktir.

Yürürüm…
Ayağım taşa takılsa da yürürüm.
Sözler susta, gözler uykuda olsa da yürürüm.
Bir tek ben bilsem bile
neden yürüdüğümü...
Yine de yürürüm.

Çünkü ben,
bir amacı olanın,
dünyayı değiştirebileceğine inanırım.