Yürümez. Şiiri - Fehmi Tazegül

Fakirler yoksulları ezenler gördüm
Olanları hep çok şükürlerle yordun.
Kendi dünyanı sömürerek kurdun.
Sen yoldaşlarımı aptal mı sandın.

Zulümle zindanında inan ölünmez.
Devran düzelecek böyle yürümez.
Vicdanı olan korkulara bürünmez.
Yoldaşı davadan döner mi sandın.

Gün gelir senin sırtına bil binerim.
Emekçim ezilenlerdir benim yerim.
Fakirleri yoksulu yetimleri severim.
Yoldaşımı akılsız fikirsiz-mi sandın.

Fehmi.
Yürekte yarlar kanar kabuk bağlar.
Feryatlar figanlar yürekleri dağlar.
Nice analarım bacılar oğluna ağlar.
Yoldaşımın acıları diner mi sandın.