İnsanda asıl olan; sevgi saygı, hoşgörü
Varken neden diyelim boş yere ölününkörü
Karıncayı bile incitmeden sevdana doru yürü
Yürü ki Hallaç-ı Mansur gibi sen de Hakk’a
yürüyesin
Sadece fikirlerini değil,gönlünü de açmalısın sevdaya
Sanki Dünyayı tavaf ediyor sevdiği için baksana Ay’a
İnsan yüreği sevgi ve aşk ile çarpar, o, ne demirdir nede kaya
Seversen sende Mevlana gibi aşk ile Hüda’ya
yürüyesin
Gördüğün maddeyi ancak madde ile alırsın
Görülmeyen mana ya,mana ile, azim ile varırsın
Yürekteki duyguya duygunla sarılırsın
O sevdayı yüreğine öyle bir sar ki, sevdana şevk ile
yürüyesin
Ruhsuz ise peş para etmez insanın yüreği
Zaten de kırılmış demektir olmayan gönül direği
Karşılıklı çarpar ise kalp yakın eder ırağı
Kim durdura bilir ki seni, ışıktan da daha hızlı
yürüyesin
Eğer heyecan ile atmıyor ise o kalp
Desene ki senin hayat gerçekten berbat
Aşk ve sevda olmadan bitiyor ise bir hayat
Bu dünyadan o dünyaya kadar sürüm sürüm
sürünesin
ihg
02.4.2010
Kayıt Tarihi : 21.8.2010 19:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Hakkı Gülbahar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/21/yurumek-ve-surunmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!