Yurumek Gerek Şiiri - Ufuk Nazım

Yuruyorduk yurudukce azaldigimizi bilerek
Daha hizli daha cevik adimlarla
Varligimizi topragin derinliklerine izleyerek yuruduk...
Sonlarin huznunu isliyordu alici kuslar uzaklarda
Donuslerine katarak genclik telaslarimizi
Daha bir hiz aliyorduk uzaklarin gizeminden...
Yasamak neydiki hedeflenmis ok misali
Cakilip hedefe basariyla sonlanmak mi?
Yada kanatlanip sonsuza uzanmak mi?
Uzayan tek bir yoldur
Icimizin serinliginden siyrilip
Hayatin sarmallarinda kaybolan.
Benligimizin deltalarinda buyuttugumuz o yuce agacin
Gunese yucelen boyunda sakli kalmaya
Ve susmaya and icmis gencligimizin dilsizligi...
Yalan dongulerinde unutulmak
Ayniligin issiz ve los sokaklarinda
Kendini kalabaliklara benzeterek
Ve kendini yozlasmis aynalarda cogaltarak
Surunmek bir hic icin hiclik
Ve her sey icin hiclik misali.
Mutlu olmak karsisinda hiclerin
Gulumsemek her seyin ve hicbirseyin adina
Mutlu olmak bir umut bir sicaklik tasimak yureklere
Yoksullugun icinden bilincle ve emekle
Yeniden yeniden gulumsemek
Hicler ordusuna ve yurumek ardindan gelecekelerine inanarak
Mutluluk ve baris ekmek halklarin tarlasina...
Ac cocuk bakislarina son verebilmek
Esit bir gelcekte daha guzel gunler gorebilmek icin
Siir yolunda yurmek gerek...
25.09.2010