Yürüme Şiiri Şiiri - Azazel Simurg

Eskiden beri uzun bir yolda
Yalpaladığımı düşünür-dururdum
oysa,
oysa ne güzelmiş sevmek,
Dikenini koparıp da sevdiğimiz güller.

Eskiden beri başımı alıp
Gitmeyi düşlerdim durmadan
sanki,
sanki ben kaçabilirmişim gibi
Benden, bedenden, hayallerimden

Evet, itiraf ediyorum duyun,
sol yanımdaki melek,
Sağımdaki koyun.
Duy beni kör şeytan ve kilim
Ben bu gece, her gece deneyip
vazgeçtiğim hayatı seçtim.

Seçtim ama seçim değil.
Geçtim ama benim değil
Sevdiğim, sevildiğim hayat
Gördüğüm, duyduğum, geçirdiğim.

Hayat uzun bir yolsa şayet
ben sarhoş olmayı,
ve yaban otlarını severim.
çünkü bana gülümserler ve
Onlar için önemsizdir basit şeyler

Bugün onları örnek alıp
Aldım önemsiz, basit şeyleri
Hepsine birden gülümsedim
bıraktım.

Sonra uzun yolda yürüdüm biraz
bir karara varmam lazımsa şayet
bir karara vardım:
sen güzelsin.

ve çok güzel sana kavuşmak
ölümden bile daha güzelsin.

Yine yürüyüp ayıldım biraz
Yolda yine sana rastladım.
işte benimsin
çok güzel sana kavuşmak
çok güzel sana sarılmak

ama yaşamak
senden bile daha güzel.
Ben yine yürüdüm.
Ben hep yürürüm.