Bilmezdim geldiğimde mesafelerin...
Adımlara yüklü olmadığını...
Anlamazdım yürümezken....
Koşmanın adımlara uzak olduğunu....
Nede sevinmiştim emeklemeden yürümeye geçtiğime...
Koşarken gülmüşüm bile....
Adım adım emeklemeye geri döneceğimi bilmezcesine....
Nefesim beni dinlemiş...
Oysa ciğerlerime sözüm geçmezmiş....
Kalbimin mahkumiyeti...
Göhüs kafesimden değil kendimdenmiş....
Bir Ben tanımışım sanki beni bile hiç dinlememiş....
Sanki bilmezmiş...
Bensizlik ne yaşamakta ne ölmekte geçmezmiş....
Kayıt Tarihi : 9.12.2015 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!