Yürüdüm Şiiri - Âşık Enver Gürkani

Öksüzlük yetimlik yokluk ve çile
Ben anamdan böyle doğdum yürüdüm
Okumak istedim nasip olmadı
Kaderime boyun eğdim yürüdüm

Her nereye vardım bölünmüş parsa
Düşmedi payıma bir ufak arsa
Yaşanmış sıkıntı ne kadar varsa
Hepsini sırtıma yığdım yürüdüm

Sorun şu garibe gönül kırdı mı?
Umarım yetişir Hakkın yardımı
Hiç kimseye açamadım derdimi
Ufacık gönlüme sığdım yürüdüm

Hilesiz riyasız dürüst çalıştım
Ben lokmamı dostlarımla bölüştüm
Buhar oldum bulutlara karıştım
Kurumuş gözlere yağdım yürüdüm

Gürkaniyem kaldım buzluk içinde
Yolumu şaşırdım düzlük içinde
Umut ile umutsuzluk içinde
Ne ölüyüm nede sağdım yürüdüm

Âşık Enver Gürkani.

Âşık Cinasinin yorumu:

Aradan yüzlerce yıl geçtiği halde tanınan, bilinen ve bu şekilde yaşayan/ yaşatılan şairler, ozanlar ve sanatkârlar vardır. Mesela deniyor ki:

'15. yüzyılda yaşadığı tahmin edilmektedir. Doğum ve ölüm yeri hakkında bilgimiz yoktur. Ancak şiirlerinden kendisi hakkında şu şu bilgileri edinmiş bulunuyoruz...'

Gerçi çağımızda her şey yazıya geçiyor, kayıt altına alınıyor ama insanın yine de eserlerinde kendisi ve çağı hakkında bazı bilgileri vermesi gerekiyor.

Sayın Gürkani Usta 'Yürüdüm' şiiri ile bu malumatı fazlası ile vermektedir. Biz anlıyoruz ki bu ozan; öksüzlük, yetimlik (ana ve baba tarafından yoksunluk) yoksulluk ve acılar içinde büyümüş. Bu mahrumiyetler yüzünden çok istediği halde fazla bir tahsil yapamamış.

Ben kendi adıma böyle bir şiir yazmayı çok istemişimdir. Yine de beni anlatan ve ifade eden bir şiir yazmaya çalışacağım.

Bütün arkadaşlarımdan da kendilerini anlatan, geçmişlerini, beklentilerini ve sırlarını ortaya döken birer şiir yazmalarını tavsiye ediyorum.

Teşekkürler Gürkani Usta.

Âşık Cinasi