Yürüdüm Şiiri - İsmail Altun

Seni nasıl sevdim bir bilsen yangınlardayım susuz
Mühürlediler dilimi gözlerimi bağladılar karanlıkta
Sana nasıl bir aşkla bağlandım yoluna yürüdüm dikenli
Çıkardılar ayakkabılarımı kelepçelediler ellerimi

Ruhum kalbine sürgün koşar adımlarla geldim
Önüme çıktılar sol yanımı çürüttüler yıktılar yolunda
Her kalkmaya çalıştığımda bir yandan saldırdılar
Yıkıldım ama her seferinde kaltım kalbine yürüdüm

Heryanım kıpkırmızı kan ayaklarım da dikenler basamadım
Ellerimin üstüne bastım süründüm gözlerim bağlı karanlıkta
Vaz geçirmek istediler senden bastılar üstüme yıktılar
Ama ben acıları senin için hiçe saydım kalbine yürüdüm

Yapamadılar dahada çok saldırdılar kırdılar kolumu kanadımı
Her seferinde dahada zalimce çıktılar yoluma ezdiler kör ettiler
Ama ben vaz geçmedim gönül gözüm senden süründüm
Son nefesimde bile senin adını söyledim
KANATSIZ MELEĞİM