Yürüdüm Şiiri - İsmet Bozkurt

Yürüdüm
Nedenini bilmediğim bir meçhule
Işığın olmak için
Sabahı olmayan gecelerin
Şafağını görmek için
Sana yürüdüm

Önüme çıkan zorluklarla savaşmak
Kötülükleri geçmek
Mevsimleri yaşamak için
Üşüyen yüreğini ellerimde ısıtmaya
Uğruna, ömrümü feda etmeye
Bir tek senin gözlerine yürüdüm..
Bahtımın ufkundan seslenen
Al beni de!
Neredesin diyen
Sana yürüdüm

Karakıştan bahara ermek
Yeniden seninle doğmak için
Cehennem nar’ında yanmış duygularımı
Gölgende serinletmeye yürüdüm
Hasret vadilerinden geçtim dağ, taş…
Senden kalan külleri topladım
Su içtiğin çeşmelere vardım
Kokunu rüzgardan geri aldım
Sevda vaslına ermek için
Yüreğime çarık giydim….
Yürüdüm..

Göçmen kuşlarının göç vakti aralanmışlığımız
Ellerim asılı kaldı semada
Hasret girdi araya çöl gibi, kum gibi
Yıllar geçti tuzlu kavruk topraklarda
Haber saldım, vur emri verdiğin gözlerine
Her satırını okudum gözlerinin
Bizi gördüm
Yürüdüm…
Sana yürüdüm

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)