yürüdük
uzun servilerin gölgesinde,
sonsuzluğa
uzanan yolda
kımıldanan yapraklardan dinledik
şarkıların en güzellerini.
rüya bile değildi
gözlerimiz de neşe,
unutulmuştu dünya,
yaşam
anlam kazanmıştı
her adımda
ulaşıyorduk biraz daha
tadı damaklarımızda kalan
gerçek hayata.
Kayıt Tarihi : 24.1.2012 17:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)