Yürüdüğümüz Yıllar Şiiri - Seher Ercan

Ah zaman...
Nasılda alıp götürdün gençliğin hevesini
Bizler farkında olamadan.

Hayat sesini yükseltip
Dünya kendine bile sığamazken
Benim yolum tenha,sahilim bomboş
Kıyılarım yalnız kalsa da
Dostluğun sıcağını
Ayrılıkların acısını biz başlatmadık
Yolumuz düştü birbirimize
Ve yürüdük yol ayrımlarına
Herkes kendi kaderine dönüştü sonunda.

Bizimle büyüdü dostluğun ilmekleri
Bizimle yazıldı anılar
Hercai değildik belki ama
Gençtik hayata gülümseyecek kadar.

Uçuşan bulutlar gibi gökyüzünde
Dağıtırdık efkarı bir aradayken
Bir paydos süresine sığdırıp
Film gibi anlatılırdı yaşadığımız duygular
Hani hep söylenir ya
Yıllar bir su gibi akıp geçti
Eksildik,kırıldık,örselendik kimi zaman
Şarkılar söyledik
Şiirlere döküldük
Ağıtlar demlendi yüreklerimizde
Bir yıldız gibi kayıverdi ellerimizden
Yüreğimize sığdıramazken biz
Gönlümüze taç yaptığımız insanlar.

Meyvesi tat veren ağaçlar gibi
Evlatlar yetiştirdik aydınlık,gün gibi berrak
Yelkenlerinde binlerce ışıkla
Geçsinler diye dünyadan
Cana can,ruha canan
Yol aldık
Omuz attık,emek verdik dostluğa biz
Yıllara aldırmadan.