rüzgar olup
tutabilmek
gözlerini
ihtiyar olmadan
dar sokaklarin
gölgesinde
tut rüzgari
kirmasin yapraklar
seni kucaklarken ellerin
kalir kokusu memleketin
zulamda sakli olan
sana ait
zaman kapida yoksul
üsür hüzünlerde Babam
uzak gözlerime düser
sicak bir mevsim gibi
sagir kentin kulagi
uyumus mülteciligim
el yazmali bir metup
adresi bilinmiyenlerin adina
sen gelirsin Babam
sabah günesinden önce iceri
yüreginde yüregimi oksadigini bilirim
dokunmasada ellerin omuzlarima
nasirlarinin acisinda ben gecerim
damarlarimda su nehirsiz
iciyor ciceklerin kokusu bahari
hasret düser koynuma
sensiz
yoklugun
gözyaslarim
yürür icimde kimsesiz
Babam
cocuk olur avuclarin
issiz beton sesleri
kapamisti cigliklari
artik kacaktim
sahipsizdim
ülkesizdim
babasizdim
yetim kalmisti
baktigim heryerde gözlerim
usulca cekersin
saclarimda yürüyen ellerini
sen hep Babamsin
15.Mart 2009 Berlin, A. Özenc Yasar
Özenç YaşarKayıt Tarihi : 19.12.2009 02:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
uğradığım sayfanızda
Bu güzel çalışma ile karşılaştım
Tebrik ediyor ve
Yaşayacaklarınız
Yaşadıklarınızdan
Daha renkli
Daha hareketli
Daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüz kutlar
Yüca Rabbimden
Sağlık,afiyet ve başarı dolu bir ömür
Niyaz ediyorum.
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (1)