Yürü Hep Îleriye Şiiri - Nurhan Özgel

Özgür tutsaklardık
Hapsettik kendimizi
Içimizdeki duvarlara
Oysa bir damla maviye hasretti
Yorgun yüreklerimiz

Kaçtık hep yalnızlıktan
Ve bir yerlerde yine
Kendimize çarptık

Yaşamı hep sevdik
Bir şiir okur gibi
Sevdaya yeniden ve
Yine başlar gibi
Fırtınalar anlattı
Acılı öykümüzü

Ağlamak müebbetti
Gülmek hükümsüzdü
Görülmüş mektuplar gibi
Rıhtımlar yalnızlığa demirledi

Issız bir kuytuda
Ayazdı çok üşüdük
Ağladık henüz bestelenmemiş
Acılı bîr şarkıda

Yalnızlık biraz esrik
Çok hüzünlü bir şarkı
Ve mutlaka söylenir
Yaşamın çok yerinde

Dibe vurduk doğrulduk
Yürüdük ileriye
Dağıldı karabasan
Umutlar hep sevgide...