Köylerinin ortak malı bir su değirmeni olan köylüler;
1991- 2003 yılları arasında değirmenlerine İşi bilen, çalışkan, dürüst bir usta bulamadıklarına karşın bir türkü yakmışlardı.
Şu değirmenimize bir usta bulamadık.
Tüm buğdayları verdik, biraz un alamadık.
Mülk bizim, ürün bizim, niye tok olamadık?
Değirmenciyim diye talip olan bu var'a?
Bu da buluta üren, haylayalım davara.
Yamakları tutarsız, meyhanenin tekcisi.
Katibi hırsız mezar kazanın kürekcisi.
Akıl hocası cahil, köyün eski bekcisi.
Boşa geçiyor yıllar, koydu bizi avara.
Başka işe yaramaz, bu da gitsin davara.
Be oğlan! . sen bu işi bilmiyorsun doğrusu.
Kavala üfleyen sen, öten elin burusu.
Teknede dolu buğday, olukta gürleyen su,
Evlerde un kalmadı, taş dönüyor zavara.
İşi bilene bırak, yürü! . hadi davara! .
Efendin biziz kulak vermiyon sözümüze.
Bize yabancı oldun, ters düştün özümüze.
Hayasızca kasalıp, bakarak gözümüse,
Cami, okul demeden; işersin hep duvara.
Senin yerin köy deyil. Yürü! .. Hadi davara! .
.
Beyin diye yutturdun kafandaki suğrayı.
Çarkı bozup yedirdin un yerine uğrayı.
Teslim et elindeki; şanu ulu tuğrayı.
Her yerleri kokuttun, yaklaşma bu civara! ..
Bu köyde sana iş yok. Yürü! .. Hadi davara! ..
Dışarda ünümüz var, içerde unumuz yok.
Ayak yalın baş kabak, bacakta donumuz yok.
Sen bilin dedik gene, kavgasız günümüz yok.
Kuyruğu dik tutarsın; belki bir canavara
Karşı koyabilirsin, yürü!. hadi davara! ..
Çarka giden oluğa suyu yıkamadılar.
Kendi kavgalarından işe bakamadılar.
Dalkavuk olmayanlar; öne çıkamadılar.
Çalışacak, gayretli, mazbutları da var'a,
Yarısından çoğunu gönderelim davara.
Çoğu boğazdan bağlı elleri yukarıda.
Pis işlere bulaşan; en az yarı yarıda.
Yaşlarının içinde yansın kuruları da.
Kapılar arkasında işleri hep mâvera.
Bunların hepisini haylayalım davara.
2003 yılından sonra türkülerine 3 kıt'a daha ilave ettiler
Yirmi birinci yüz yıl, başlangıç olsun dedik.
Başımıza bir uzun adam bulup getirdik.
Değirmen tamam. Köyde; ne varsa eksik gedik,
Bi tamam düzenleyip; Atladı baş kulvara.
Geride kalanların çoğu gitti davara.
Muarızlar durmadı, bin bir hile, desise.
Muhtar seçip topluca; yetki verdik Reis'e
Haince darbe yapmak istediler, de ise;
Düçar ettik onları, bir doz sinek savara.
Ya kaçtılar, Ya kodes, Ya gittiler davara.
Koyununu kaptırır kurda, acemi çoban
Bol keseden atarsın, boşa gidecek çaban.
Yapmaktan söz etmiyon, öğüt verenin yaban
Yıkıcıya vermeyiz. Sen kendine iş ara
Başka mesleğin yoksa; Sen de yürü davara
Nisari Özdoğan
Kayıt Tarihi : 10.3.2009 19:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HARİKA
tebrikler Üstad.....harika taşlıyorsun...
tabi tabirler bize de yabancı değil
bizler de bu ifadelerle büyüdük,
çoban köpeklerimiz hemen hepsi
kalgal idi, es kaza köye gelmiş ise
bu sözlerle çekişirler ve öyla kovar-
larlardı, inanın o da giderdi.. Tebrikler
Muhabbetle selamlarım.
Bedri Tahir Adaklı
TÜM YORUMLAR (7)