Hani '' yurtta sulh, cihanda sulh ''
Demiş ya ulu önder yıllar önce...
Kendi ile barışık olmayan,
Ne anlar ki sevgi ve barıştan?
Koparken içinde kin ve nefret fırtınaları.
Duyarmı hiç senin barış sözlerini?
Sen barış desen, o savaş anlar.
Sevgi desen, nefret.
Şevkat desen, öfke duyar.
Barış için önce sevgi gerek...
Öyle sebebe sonuca bağlı olanından değil,
Formülü, koşulu olmayan,
Her koşul ve şartta baki olanından...
Tüm yaradılana üstelik belki de,
Sırf yaradandan ötürü üstelik.
Tam da bu sebeple bu gün sadece,
Haykırmak istiyorum evrene delice,
Yurtta sevgi, dünyada sevgi...
Kim bilir belki de barışa ulaşırız.
Füsun Uluşahin
Kayıt Tarihi : 2.9.2020 02:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!