Yurtsuzum Şiiri - Tuna Kanaş

Sana acıların hüküm sürdüğü bir şehirden yazıyorum. Yaşları gizleyebilmek için yağmuru bekleyen ağlayışlar vardı, bir de yokluğunu aratmamak için mevsimsel üşümeler,
yanlış kalplerde ikamet eden duygular iğne atsan
yere düşmez yalnızlıkları saklıyordu içinde hiçbir sır gizlemiyordu,beni sorarsan parçalanmış bakışların ve dilsiz hikayelerin usanmışlığına sebep olan bu fahişe ruhlu şehre bir fatihayı bile çok görüyorum,en içten dileklerle küfürler savuruyorum bin parça kendisi olurken bir parçası başkası olamayan insan türünün yüzüne tükürerek iz bırakıyorum...