Huysuzluğu tuttu yine damarın
Havada da burukluk
Aynen
Zamanı geldi mi kendine bile darılıyor insan
Şahsen hiç konuşmadan, susmak gerek bazen.
Böyle zamanlar için gerekli
Kıskandım karşımda bankta oturmuş
Kıkırdayan iki sevgiliyi,
Önümde onca kızgınlık çukuru
Dikkat etmesem içine düşecektim şimdi.
Ayaklar, zaten hataya meyilli değil mi?
En iyisi
Nasip değil desem
Nasip değil
Bildiğin bi’karardan ibaret,
Yürek, anladım ki senin hayattan payın bu
Sev ama seveceksen uzaktan sev.
Kayıt Tarihi : 11.7.2018 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!