bulutlar paramparça
yumrukluyor döşünü
yetim analar gibi rüzgârda cıbır dallar
nasıl da garkoldu bahar boz topraklara
nerede sağanaklarca şakıyan kuşlar
soldu delişmen ağustos
ferini yitirdi bir zaman çılgınca sevişen güneş
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta