Onyedi Ağustos'tu, ikibine bir kala,
Marmara'da ki deprem unutulmuyor hala.
Saat sıfır üç iki uykudayken insanlar,
Yıkılıyor binalar, gidiyor nice canlar.
Ölen ölmüş, korkulu geride tüm kalanlar,
Deprem sürer aylarca, korkutur son artçılar.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
maalesf ne yapıldıysa o afet yılında ve iki sene içinde yapılanlarla kalındı.
O gündür bu gündür bir cm mesafe alamadık.
halbuki toplanan deprem vergileri ile İstanbul yeniden yapılırdı diyor Prof. dr. Ahmet ERCAN .
Yanlış bir kadercilik anlayışı bizi hep uçuruma süürklüyor.
Rabbim o günlerde hayatını kaybeden bütün şehitlere ( ki onlar şehittir) rahmet eylesin.
Selam ve dua ile ağabey.
Bu şiir ile ilgili 41 tane yorum bulunmakta