Yürek Yangınlarda (yürek SİVAS'ta)

I

Yaz günüdür yağmur nedir bilmez ki bu gökyüzü
Sağanak sağanak olup da düşeydiniz ya damlalar
Bu yangını siz söndüreydiniz
Söndüreydiniz de bu bitmez alevlere bu akıl ermez cahilliğe vermeyeydiniz canlarımızı
Ağlatmayaydınız ya Koray’ın anasını
Yürekten çıkmayacak acılara yol vermeyeydiniz
Yağmur nerdeydin
Damlalar nerdeydiniz
Siz acıyaydınız ya tertemiz yüreklere
Saz tutan ellere,
Sevda dökülen aşk mırıldanan dillere
Gökyüzü söyle neden ağlamadın canlarımıza
Neden söndürmedin neden almadın üzerlerine çökmüş karabulutları
Hainlere yobazlara neden verdiniz Nesimi’ yi
Neden verdiniz yüzünde güller açan Hasret’i
Sevda deyişlerini yetim bıraktınız neden verdiniz Muhlis’ i
Ömrünün baharındaki güllerimiz, henüz açmamış tomurcuklarımız içindir bu figanım

İsyanımdır gökyüzüne feryadımdır insanım deyip geçinenlere
İnsan olanların canı yandı, gözyaşları aktı
Söyleyin bu ölümlerin bedeli ödenir mi
Sanmasınlar ki bu kıyımla canlarımız yok oldu
Milyonlarca pir sultan yeniden doğdu….

II

Ey çocuk! Kalk ayağa
Mağrur duruşunu bozmadan hesap sor bizi yakanlara
Sen ki unutmadığın sürece biz yaşayacağız
Sen ki kavgamızı sürdüğünde biz o zaman aydınlığa çıkacağız
Sivas’ ı anlat katliamı anlat,can pazarlığını anlat
Görüp görebildiğin herkese duyur tanıdığına tanımadığını da anlat
Bizleri sevenlere ve sevmeyenlere de anlat
Hiçbir düşünce sahibine bu ölümlerin yakışmayacağını anlat
Ey çocuk!
Sen unutma unutturma bizleri
Bizlere çok görünen gülüşleri yarınları biz sana armağan ediyoruz
Biz seninle yeniden doğup yaşamak için direnmek
Senin düşüncelerin ufkunda aydınlığa yürümek istiyoruz
Sen unutursan bizleri
O gündür bizim yakıldığımız gün
O gündür nefeslerimizin kesildiği kalbimizin durduğu gün
Korkma
Korkma çocuğum
Bizler seni daha güzel bir ülkede yetiştirmek isteyenlerdik
Bizler sana görüp görebileceğin en güzel günleri vermek istedik
Düşledik sevdalandık aydınlık geleceğe
Üç kuruşluk kibritin gücü yeter mi bizleri yok etmeye
Bedeninde taşı bizleri yüreğinde yaşat
Dedim ya çocuğum hiçbir şeyden korkma yılma
Yakma yıkma öldürme ama bizleri de unutma unutturma
Yobazları faşistleri sevindirme
Gözlerindeki o bitmez tutkudur, kalem tutan elindir gerçek silahın,
Korkma ve yürü
Küllerimizden yeşeren ormanlar yarat
Ve beklediğimiz o güzel günleri sun bize yüreğinde….
Ey çocuk kalk ayağa ve diren
Güneşten bir tutam al, savur yüzümüze
Karanlıklar aydınlansın karanlığı ancak bir tek sen aydınlatırsın….